4

BEGINNING

Stoję w kuchni i patrze na iskrzące się światełka od  tostera, ale tą bardzo przyjemną chwilę, sam na sam, przerywa mi głośny jęk dochodzący z salonu. Oho, Earl chyba już przesadza, jest już trzeci dzień po tym nieszczęsnym wypadku, a on nadal mnie wykorzystuje karząc przynosić sobie jedzenie i ładowarkę od laptopa, pf.
A co do Luka, ach... Luke. Piszemy ze sobą esemesy, dzwonimy do siebie i tak dalej. Można powiedzieć, że bardzo go polubiłam. W większości pewnie za to, że uratował mojego brata przed śmiercią wodną, ale samo to, że nie odrzuciły go moje dziwne wypowiedzi (nie będę wam mówić żadnych przykładów, i tak większość uważa mnie za dziwaczkę  eh), ale najważniejsze jest to, że on MNIE LUBI!!! Ech, dobra, Erin, wyjaśnijmy sobie parę spraw, dobrze? To bardzo ładnie, że znalazłaś sobie nowego kolegę, ale wyluzuj i się nie podniecaj, bo to, że napisał że cię bardzo lubi, nie znaczy, że za niego wyjdziesz, ok? Ogar kotku.
                                                        ~*~
- Długo mam jeszcze czekać?
- Nie drzyj się! Mogę ci w ogóle nie robić tego cholernego jedzenia  i umrzesz z głodu. - Ten dzieciak, zaczyna mnie cholernie  ale to cholernie wkurzać. Niech się wypcha. Ja mu nic już nie będę robić, jak mu się zachciało udawać chorego  to proszę bardzo.
- Dawaj i nie gadaj, siostrzyczko. - Erin, dobra rada: weź patelnie i bardzo, bardzo mocno uderz w łeb temu debilowi.
- Spadaj! Idę do pokoju, a ty przestań udawać... pokrzywdzony się znalazł! - mruczę i szybko wchodzę po schodach. Trzy kroki do mojego pokoju i chwile później leżę plackiem na łóżku wsłuchując się w swój szybki oddech. Mam dość opiekowania się tym smrodem. Jeżeli tak będzie do końca lata, to ja się wyprowadzam. Moje rozmyślenia przerywa dzwonek ogłaszający przyjście nowej wiadomości. Szybkim ruchem biorę swoją komórkę i kogo widzę? Luka, mojego Luka. Szybko ją otwieram.

Aww, czy ja już mówiłam, że go kocham? No naprawdę... Chce mi się śmiać, tańczyć i śpiewać. Czy to nie brzmi za bardzo oklepanie  Oj, Erin, za dużo tych ckliwych serialików i filmów. No, ale wróćmy do rzeczywistości. Szybko mu odpisałam. Tak zaczęła się nasza  niedługa rozmowa, na której Luke zaprosił mnie, uwaga, zaprosił mnie na spotkanie. Boże, czy ja właśnie mam randkę? Gdyby tak dłużej pomyśleć, to byłam tylko na kilku i to jeszcze chyba nie takich prawdziwych. Umówiliśmy się na popołudnie, około siedemnastej koło lodziarni, przy której byliśmy na tym nieszczęsnym spotkaniu z Earl'em. Kurde, nie wierze, że za dwie godziny (tak szybko?), mam...randkę? Nie wiem czy to tak oficjalnie czy nie, ale i tak się cieszę.
Schodzę z  łóżka i podchodzę do szafy. Wybieram dżinsowe szorty i ciemnozieloną podkoszulkę.

Idę do łazienki. Tam myję twarz i robię kucyka na czubku głowy. Szybko patrzę na zegarek w telefonie. Szesnasta czterdzieści dwa. Ups, chyba nareszcie przyda mi się do czegoś mój mały wyścigowy motorek w tyłku. Ach, Erin, widzę nowy talent, co?
Zbiegam po schodach żegnając się z moim drogim bratkiem zwykłym ,idę na dwór, nie wiem kiedy wrócę  cześć'. Zamykam drzwi i siadam na schodkach. Wiążę moje białe trampki i wybiegam na chodnik. Ciekawe czy się spóźnię, wolałabym nie, bo co sobie jeszcze o mnie Luke pomyśli  Ech, a jak ja będę musiała na niego czekać?
Mogłabym tak rozmyślać, ale zobaczyłam  że zaraz wejdę na teren parku. Czyli tylko kilkanaście metrów i jestem u celu. Tylko nie narób sobie wstydu, Erin. Och, boję się. Spokojnie, Er, Luke cię przecież nie ugryzie. Aha, łatwo mówić.
                                                                                ***  
Ach, mówiłam wam, że was kocham? Jeny, dziękuję, ale to bardzo dziękuję za 22 KOMENTARZE! Jesteście wspaniali.
Bardzo się cieszę, że podobał wam się rozdział 3 i myślę, że i ten przypadnie wam do gustu :)
A teraz organizacyjne:
1. Spróbowałam dodać obrazki do rozdziałów, tak dla porównania. Dlatego proszę, napiszcie w komentarzu, czy mam dodawać ze zdjęciami czy bez?  :)
2. Jeżeli jest tu ktoś z twittera (pewnie wszyscy, ale kit xd) to proszę, zostawiajcie swoje nicki, abym mogła was informować :)
3. Miałam tego nie robić, no ale cóż. Jedna z czytelniczek (wspaniała Coco) założyła bloga, na któego serdecznie was zapraszam:

http://maze-of-memories.blogspot.com/

Więc, kochani, jeżeli to czytacie, to bardzo wam dziękuję. Kocham was.

Dodaję i lecę pisać następny xd