9

NICE, NEW FAMILY OF MORONS

 Reszta Janoskians tu jedzie. I mają kamerę.- Nagle robi mi się czarno przed oczami. Jestem tylko w stroju kąpielowym, mam mokre włosy i zaraz mam poznać, mam nadzieję, moich szwagrów i kolegów Luka? Nie dziękuję. 
Oglądam się we wszystkie strony i widzę czwórkę chłopaków jadących na bmxach, a nie, jeden, biegnie. Boże, jaką on musi mieć kondycje. Na dodatek przebrani są w jakieś kolorowe stroje niczym wyjęte z komiksów.  Luke miał rację, oni są dziwni. Kiedyś mi o  nich opowiadał, jego bliźniak- Jai podobno kiedyś wypił zgniecionego ślimaka z mlekiem. Rzygać mi się po tym chciało, bo Luke wszystko opowiada, hm, bardzo realistycznie i szczegółowo.
Mam nadzieję, że przypadnę im do gustu. O tak, lepiej się postaraj, Erin i nie gadaj dziwnych rzeczy. Albo i mów, Luke i tak cię rzuci. Jak możesz tak mówić, co? Chociaż ty w siebie wierz, Erin. 
- Ym, chcesz poznać moich znajomych? -pyta Luke.
- A mam wybór?- mój głos, przynajmniej z mojej perspektywy, brzmi jak zabawka-piszczałka, ale ok. O jeny, boję się. Podobno są dziwni i śmieszni, ale czy mnie zaakceptują? Ech, a jak śmierdzę morską wodą? A jak wyglądam jak upiór? A jak, nie, czekaj, nie maluję się, więc makijaż nie powinien mi spłynąć po twarzy. Nie to, że się w ogóle nie maluję, ale w lato? To bezsensu. Ugh, przestań się zamartwiać makijażem, tylko uśmiechnij się i pokaż z dobrej strony. Tak, tak zrobię.
Są coraz bliżej. Jeden nawet już do nas macha. Ach, cudownie. Ja też do nich macham. Mam na ustach uśmiech, numer czterdzieści jeden i staram przekonać się, że wszystko jest ok. Aha, staram się. 
- O, to tak wyglądają te twoje, korepetycje? - Co? Jakie korepetycje? Czy Luke się mnie wstydził i nie powiedział, że gdzieś ze mną idzie?
- Yy, no tak, znaczy.. nie. Och, skąd wiedzieliście, że tu jestem? James! Nie nagrywaj tego. - Kiedy, tak zwany, James, wyłączył kamerę, Luke zaczął mówić dalej.- Gdybym wam powiedział, że idę z Erin, o, właśnie, to jest Erin. Er, poznaj resztę Janoskians. Beau, Jai, Daniel i James. - Jezu, podchodzę do nich i głupkowato się uśmiechając mówiąc każdemu ,cześć, jestem Erin'. Żałosne.
- Siemka, Erin. Chyba podobasz się naszemu Lukowi, bo jego inne dziewczyny nie były, jego dłużej niż dwa dni. Eh, nie peszę. Tfu, tfu.
Ja tylko głupkowato się śmieję i niepewnie, ym, dziękuję? Ahaha, nie wiem, czy powinnam się na niego obrazić, a tak właściwie to, z kim ja rozmawiam? To jest chyba Daniel, Skip? Och, musisz się jeszcze duużo nauczyć, Er. 
- Więc, czego uczysz naszego Luka, co? Całowania? - To chyba Beau, który zaczął właśnie udawać, że się z kimś całuje. Haha, wygląda jak kaczka.
- Haha, raczej nie tego uczy się na korepetycjach. 
- Ej, więc to ty jesteś tą Erin, co Luke pisze z nią na twitterze? - Luke potwierdzająco kiwnął głową. - A widzicie? Dobrze mówiłem, że to jego dziewczyna. Tylko czemu nam nie powiedziałeś, hm, L. ?
- Och, nie odpowiedzieliście na moje pytanie: skąd wiedzieliście, że tu jesteśmy, co?
- Luke, nie zapominaj, że jest coś takigo, jak internet, a na tumblrze i innych takich, jest pełno waszych zdjęć. 
- Ups. 
- Ech, debil. Haha, chcieliśmy nagrać filmik. Erin, jesteś chętna? - Och, ekstra. Znowu będę stała za aparatem i strzelała im fotki i ich kręciła. Ekscytujące.
- Jasne, mogę was nagrywać. - Nagle wszyscy zaczynają się śmiać. Ciekawe co tym razem powiedziałam, że wszystkich ich rozśmieszyło. Ciężkie jest życie w moim ciele. 
- Erin, głuptasie, przecież Jaiowi nie chodziło, żebyś nas nagrywała, tylko żebyś była nagrywana z nami. No, chyba, że się wstydzisz, co?- Luke głaszcze mnie po ramieniu, jak małą dziewczynkę.
- Aa, czego niby mam się wstydzić? Strzepuję jego rękę, bo coś czuję, że zaraz go skopię, za traktowanie mnie jak dziecko. Nie jestem od niego wcale taka młodsza.
- No nie wiem, jesteś w samych stroju kąpielowym. - O, nie. Kompletnie o tym zapomniałam. Eh, głupia, głupia, głupia. Aha! I co? Nie mówiłam, że powinnaś sobie odpuścić? Nie, nie mówiłaś. Pf. Kurde, jestem w samym stroju kąpielowym, naokoło mnie stoi piątka dziwnie ubranych chłopaków i śmieję się ze mnie. Świetnie. Czuję, jak moja twarz robi się koloru, nietwarzowej czerwieni. Jeszcze lepiej.
- Uuu, pierwszy raz widzę buraczkową twarz naszej Er. - Co? Jakiej ich Erin, co?
- Nie widzisz żadnej buraczkowej twarzy. I już się ubieram. Ej, Beau, a co ja mam robić w tym filmiku?
Chłopak chwilę myśli i mówi, że nie wie, mam być po prostu  spontaniczna. No dziękuję bardzo.
~*~
Czy widzieliście kiedyś całą różową Erin, chichrającą się z pięciu idiotów strzelających z procy ciastkami do małych dzieci? Nie? Och, to musicie zobaczyć ten obraz, musicie!
Ach, tak. Ty i te twoje super teksty, Erin. Cały czas się śmiejesz i coś odwalasz z tymi pacanami.. Och, zamknij się i daj mi żyć. Haha, głupia Erin. 
- Ej, Er, kto pierwszy zje trzy gałki lodów? Ja czy ty?- pyta się mnie James.
A, właśnie, siedzimy na tych samych kamieniach co wcześniej ja z Lukiem i jemy lody, znowu. Ugh, lepiej już wyczyszczę sobie buty do biegania.
- No pewnie, że ja głąbie. - Pf, James przegra ze mną na sto procent. A, no tak, już umiem ich imiona. Jej, punkt dla mnie.

-Och, Erin, na serio musisz już iść? - Tsa, moja mama byłaby wścieczozimna, gdybym wróciła do domu o północy. Chociaż, gdybym powiedziała, że byłam z Lukiem, to by mi wybaczyła. Och, nawet ucałowałaby mnie i wypytała co się u nas zmieniło. Ja to mam życie.
- Tak. Niestety. -Opuszczam głowę, bo wiem, że zrobiło się trochę niezręcznie. Przynajmniej u mnie w głowie. Pf, Erin, oni się pewnie cieszą, że już idziesz. Nudziaara.
- Uch, szkoda. Pewnie Luke cię odprowadzi, więc nie mamy na to więcej czasu. -odchrząknął Beau- Erin Clark. Czy pozwalasz Lukowi Brooksowi... dać nam swój numer telefonu? - CO? Ja tu myślałam, że to będzie coś, poważniejszego, a nie... numer telefonu. fwifu. Głupio wyszło. O czym ty myślisz, Erin? O niczym! Zamknij się.
- Yy, jasne, tak. A teraz przepraszam, ale już muszę iść. Ach, no i bardzo dziękuję za dzisiaj, było naprawdę fajnie. Cześć chłopcy. Dobranooc.
- Cześć Erin. - Odpowiedzieli chórem. Aw, jakże słodko.

- I jak, nie było, aż tak źle?
- Luke, co ty mówisz? Było świetnie. Naprawdę. -dodałam widząc nieprzekonaną twarz Luka.
- Ech, ale ty wiesz, że oni zrobili ci coś w rodzaju, testu?
- Co? Jakiego testu?
- Noo, przebrali się, żeby zobaczyć twoją reakcję, czy jesteś wyluzowana, czy sztywna. Powiedzieli, że nagrywają filmik, żeby zobaczysz czy wiesz o nas i jak na to zareagujesz. Do tego chcieli zobaczyć co i jak będziesz robiła. Ach, jednak mają trochę rozumu. A, no i coś jeszcze: polubili cię.
- O, naprawdę? Jeej! - Zaczynam skakać wokół Luka, łapię go za ręce i teraz skaczemy razem. Ach, wy ,,wariaci''.

Rozmawiamy z Lukiem przez całą drogę o wszystkim, i o niczym. Fajnie jest spędzać czas z kimś o płci przeciwnej, z którym można pogadać nawet o rodzajach sprejów do mycia okien. To takie fantastyczne, jest mieć takiego przyjaciela!
- Erin?
- Tak, Luke?
- Czy.. podobał ci się dzisiejszy dzień? Ale ten dzień, przed przyjazdem chłopaków?
- Och, jasne, że mi się podobał. Byliśmy razem i w ogóle. Było wspaniale trochę z tobą pobyć.
- Fajnie, dziękuję. - i tu zrobił coś, czego nawet w moich nocnych snów sobie nie wyobrażałam. Jedną ręką złapał mnie za rękę, a drugą przyciągnął do siebie i głaszcząc mnie po policzku, delikatnie się do mnie przysuwał. Jezu, Erin, chłopak twoich marzeń chcę cię pocałować, a ty stoisz, jak kompletna idiotka. Rusz się dziewczyno i go nie przestrasz.Tak, tak właśnie zrobię.

Luke przybliża się do mnie, a ja coraz szybciej oddycham. Moje serce bije z prędkością światła. Czy to naturalne, czy jestem dziwakiem z Jowisza?
Luke wreszcie przybliża się do mnie na tyle blisko, że czuję jego oddech na mojej twarzy. Też się przybliżam i dotykam jego ust moimi. Czuję się niesamowicie. To tak, jakbym zaczęłam fruwać. Muskam jego usta z czułością i miłością. Coś czuję, że to nie jest tylko mój, przyjaciel.
Po krótkiej chwili Luke się oddala i opiera o siebie nasze czoła.
- To... było, coś niesamowitego.
- Och, tak. -Odpowiadam i jeszcze raz muskam jego usta. Jezu, to jest wspaniały początek czegoś niezwykłego. Pss, Erin, jakie to oklepane. Och, daj mi się nacieszyć tą chwilą i zamknij się.

***
Jeest! Co za fantastyczny początek Lurin!!Jestem taka podjarana, a wy?
Dobra, a więc, nowy wygląd, muzyka, karty i w ogóle. Piszcie czy podoba wam się nowy wygląd, ok?
Do tego, dziękuję za coraz więcej komentarzy. Jesteście cudowni!
Piszcze swoje nicki czy coś innego, żebym mogła was informować, co, tak przy okazji, zaraz zacznę robić. 
+ Rozdziały dodaję CO NIEDZIELE. 
PS Podobają wam się BOHATEROWIE?
Dziękuję, miłej niedzieli!